Synagoga została zbudowana w latach 1885-1887. Została sfinansowana przez pięć zjednoczonych gmin reformowanych: Winnicy, Wrzeszcza, Szopy, Starych Szkotów i ul. Szerokiej. Synagoga została uroczyście otwarta 15 września 1887 roku przez gdańskiego rabina Kossmana Wernera, który wygłosił uroczyste przemówienie przed władzami miasta oraz wiernymi. Następnie do synagogi wniesiono zwoje Tory ze śródmiejskiej Starej Synagogi, które umieszczono w Aron ha-kodesz, i zapalono wieczne światło. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 8 grudnia 1887 roku. Na początku XX wieku w synagodze otwarto jedno z najstarszych na świecie muzeów judaistycznych, posiadające bardzo bogate eksponaty, których część przekazał Lesser Giełdziński. Po dojściu nazistów do władzy (1933 rok) przy synagodze utworzono wartę strzegącą jej przed bojówkami. Dzięki temu synagoga ocalała aż do 1939 roku, mimo że próbowano ją dwa razy zniszczyć i podpalić. Na początku 1939 roku synagoga została sprzedana Senatowi Wolnego Miasta Gdańska. 15 kwietnia 1939 roku w synagodze odbyło się ostatnie nabożeństwo szabatowe. Wkrótce została otoczona drewnianym płotem, na którym powieszono napis: Komm lieber Mai und mache von Juden uns jetz frei, który znaczy Przybądź kochany maju i uwolnij nas od Żydów[2]. 3 maja 1939 roku władze nazistowskie przystąpiły do rozbiórki synagogi.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielka_Synagoga_w_Gda%C5%84sku

Ruszajmy w drogę dalej, a klucz podpowie wam:

Dawniej przedmieście, po wielokroć palone. Odrodziło się ze zgliszcz i powiększyło o nową część i współczesną zabudowę. Jak zwano wcześniej tę dołączoną cześć.

Przejdź do kolejnego etapu podając hasło (2 słowa) pisane małymi literami.